Władysław Konopczyński w swoim Dzienniku przez ponad pół wieku utrwalał codzienne zdarzenia z precyzją godną klasyka historiografii. Przedstawiany fragment dzieła, nigdy niepublikowanego, zawiera wpisy dokonywane w ciągu czterech lat w okresie przełomu związanego z odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Był to również czas ożywionej działalności autora na wielu polach.
Dziennik 1918–1921 ukazuje Konopczyńskiego nie tylko jako wykładowcę i badacza, lecz także uczestnika konferencji pokojowej w Paryżu, inteligenta aktywnego w życiu społecznym i politycznym, właściciela majątku ziemskiego, ojca rodziny. Profesor znany jako „archiwożerca” jest tutaj również człowiekiem czynu; uczony okazuje się kimś skupionym na sprawach najbardziej powszednich: relacjach rodzinnych i towarzyskich, kwestiach gospodarskich i finansowych, chorobach czy rozrywkach.
wstęp: Piotr Biliński
opracowanie: Piotr Biliński, Paweł Plichta
Książka
-
Liczba stron:
cz. I: 508, cz. II: 480
-
Rok wydania:
2016
-
Typ okładki:
miękka z obwolutą
-
Wydawca:
Muzeum Historii Polski, Ośrodek Myśli Politycznej
-
Wymiary:
12,5 x 19,5